Vandaag een interessant verhaal over hoe het tatoeëren van konijnen tijdens de Corona tijd wordt beleefd, door T. Westendorp.
Op zaterdag 30 mei staat in mijn agenda gepland: ‘Tatoeëren konijnen’ om 10.30 uur bij Hielke Visser in Jutrijp. Het was een zonovergoten dag. Op tijd de auto stationair laten draaien om te koelen want de ochtendzon had hem al warm gestookt. In de tussentijd de jonge konijnen inkisten en daarna inladen. Een laatste check…. Mondkapje, check, handschoenen, check, extra desinfectie mee, check, instructies nog eens doorgelezen, check. En op reis naar Jutrijp. Nu was het adres bekend maar raakte ik toch in verwarring. De zon, of de spanning, of is het gekomen door de Tattoo-shop die in Hommerts/Jutrijp is gevestigd. Het zou zomaar een hobby van Hielke kunnen worden, schoot door me heen met een glimlach.
Bij de Costa del Visser gearriveerd was Hielke er al klaar voor. Een prachtig onderhouden tuin met vóór zijn konijnenhok een grote zomerse groene parasol. Daaronder een tafel met alle tatoeëer-materialen en een grote jerrycan desinfectie. Het kon niet missen. De tatoeëerder achter de tafel, de leden met konijnen vóór de tafel. En jawel, naast de tafel met attributen mister Visser hemzelf, zomers gekleed met mondkapje voor.
Toch maar even op afstand van 6 meter over en weer instructies uitwisselen en afstemmen hoe we het gaan aanpakken. Uit de auto doe ik mijn FFP2 mondkapje voor, blauwe handschoenen aan, en start met het lossen van de kisten bij de tafel. Het tatoeëren ging vlot en routineus. Na elk konijn even desinfectie over de handen en gereedschap. Zweten en puffend achter ons mondkapje lukt het toch om een goed gesprek te voeren en tips van een keurmeester worden natuurlijk goed in de oren geknoopt. Ook onze zorgen worden gedeeld hoe het komt met de RHD(2)-inentingen. Daar is nog niets officieel over bekend. Na afloop werden de tafel en alle materialen met ruime hoeveelheden nogmaals goed ontsmet door Hielke en in de auto mocht ik de handschoenen weer uit en het mondkapje af.
Wat een ervaring… Moet het nu zo dacht ik. Ja, dat moet realiseerde ik me. Dat moet zowel voor mijzelf, de tatoeëerder en alle leden die al langs zijn geweest en nog komen. Een geluk was dat de vlaamse reuzen er zo rustig onder bleven. Die lieten zich niet gek maken door Corona en de mannen met hun handschoenen en mondkapjes. Ze hadden nog kunnen bedenken dat ze op de operatietafel zouden komen ha ha…
Terug in de auto zie ik Hielke al weer even zitten te genieten van de warme zon. Het erf af rijdend komt een collega fokker er al aan met zijn steekkar met de jonge aanwas in de kisten. De volgende ronde….
Bestuur en tatoeëerders, compliment, het was top geregeld in deze bijzondere omstandigheden.